بازار رمز ارز:

رمز ارزها (Cryptocurrency) از کدهای پیچیده برای رمزگذاری روی دیتاهای حساس استفاده می کنند تا در انتقالات معاملات امنی را ایجاد نمایند. یکی از ویژگی های کدهای فوق مخفی نمودن هویت افراد استفاده کننده از رمز ارزها می باشد. افراد می توانند رمز ارزها را در صرافی های مربوطه مورد معامله قرار دهند و تمامی تراکنش ها توسط تکنولوژی بلاک چین (زنجیره بلوکی) رصد می شوند. رمز ارزها انتقال ارزش را بصورت جهانی و بدون نیاز به واسطه انجام می دهند.

بلاک چین (Block chain):

بلاک چین از لحاظ لغوی به معنای زنجیره بلوکی است. در واقع بلاک چین زنجیره ای از بلاک ها است که به یکدیگر متصل شده اند. بر روی هر بلاک اطلاعات مشخصی ثبت می شود که این اطلاعات به اطلاعت گذشته و آینده خود مرتبط خواهد بود. تأیید اطلاعات جدید نیازمند تأیید 51% از اعضای بلاک چین است. همچنین با توجه به اینکه بلاک ها به صورت زنجیره ای به یکدیگر متصل هستند، امکان تغییر اطلاعات یک بلاک وجود ندارد و کلیه اقدامات برای اعضای بلاک چین قابل مشاهده است و در صورتی که یک اقدام خرابکارانه تشخیص داده شود امکان دریافت تأیید 51% اعضا را نخواهد داشت. در مجموع بلاک چین یک پایگاه داده غیرمتمرکز است که شفافیت تراکنش ها ویژگی بارز آن می باشد.

بیت کوین (Bitcoin):

اولین رمز ارز بیت کوین بود که بر پایه سیستم بلاک چین شکل گرفت و همچنان محبوب ترین و با ارزش ترین رمز ارز شناخته می شود. کل بیت کوین های قابل استخراج 21 میلیون واحد می باشد. بیت کوین در سال 2009 توسط شخصی با نام مستعار ساتوشی ناکوموتو عرضه شد.

آلت کوین (Altcoin):

پس از بیت کوین رمز ارزهای دیگری نیز شکل گرفت که برخی از انها انشعاب یافته از بیت کوین هستند و برخی نیز رمز ارزهای جدید هستند که به صورت مستقل ایجاد شده اند. به کلیه رمز ارزهای ایجاد شده پس از بیت کوین، آلت کوین گفته می شود و دلیل این نامگذاری آن است که این رمز ارزها به عنوان جایگزینی برای بیت کوین مطرح هستند. به عبارتی آلت کوین ها به دنبال رفع نواقص بیت کوین هستند که می تواند شامل سرعت، هزینه تراکنش و سایر نواقص بیت کوین باشد. از جمله مزایای اصلی آلت کوین ها می توان به کارمزدهای نسبتاً پایین تراکنش ها اشاره نمود.

تفاوت رمز ارز با ارز دیجیتال:

ارز دیجیتال شامل کلیه پول های الکترونیکی می باشد و رمز ارز نیز نوعی از ارز دیجیتال به شمار می رود. رمز ارز را می توان هر گونه سامانه پول الکترونیکی دانست که برای خرید و فروش از آن استفاده می شود و وابسته به بانک مرکزی نمی باشد.

دلیل شکل گیری رمز ارزها:

رمز ارزها به دنبال بر طرف نمودن ضعف موجود در سیستم بانکداری سنتی شامل: کارمزد بالا، سرعت پایین، متمرکز بودن و سایر موارد هستند.

دلالیل مخالفت دولت ها با رمز ارزها:

1-با توجه به ماهیت نامتمرکز بودن رمز ارزها، گسترش دامنه رمز ارزها در اقتصاد یک کشور می تواند قدرت کشورها و بانک مرکزی آنها را تضعیف کند.

2- با توجه به اینکه تراکنش های صورت گرفته در سیستم رمز ارزها قابلیت ردگیری ندارد، منتقدان معتقدند که رمز ارزها می توانند برای پولشویی مورد استفاده قرار گیرند.

از جمله ویژگی های رمز ارزها می توان به موارد زیر اشاره نمود:

1-دیجیتالی: دارای ماهیت دیجیتالی هستند و نه فیزیکی.

2-غیر متمرکز: با توجه به نداشتن سرور مرکزی غیر متمرکز نامیده می شوند (البته تمامی رمز ارزها غیرمتمرکز نیستند)

3-همتا به همتا: امکان داد و ستد بدون واسطه را برای افراد فراهم می کند.

4-رمزنگاری شده: با توجه به کد ویژه هر فرد از دسترسی سایر کاربران به اطلاعات جلوگیری می شود.

5-حریم خصوصی: می توان رمز ارزها را بدون اشتراک گذاری اطلاعات شخصی غیر ضروری معامله نمود.

6-فرامرزی: قابل پذیرش در سراسر جهان است.

7-شفافیت: تراکنش های صورت گرفته به صورت عمومی منشر می شود که این موضوع امکان دستکاری تراکنش ها را از بین می برد.

8-غیر قابل برگشت: پرداخت های مبتنی بر رمز ارز قابل بازگشت نیست و احتمال کلاه برداری را کاهش می دهد.

9-ایمنی: بیت کوین مبتنی بر شبکه بلاکچین احتمال هک بسیار پایینی دارد.

رمز ارزهای در دنیای بازارهای مالی:

رمز ارزها سیستم جایگزین سیستم بانکی سنتی هستند که بدلیل ماهیت آن مبتنی بر اینترنت از ویژگی های سرعت، امنیت، جهانی و ارزان بودن برخوردار هستند. با استفاده از رمز ارزها آزادی اقتصادی افراد توسعه پیدا کرده و کنترل سخت گیرانه دولت ها بر امور مالی افراد بر طرف می شود.

دلایل سرمایه گذاری در رمز ارزها:

1- تبادلات آنلاین و راحت 

2- افتتاح حساب آسان و سریع

3- مبادلات آسان

4- بخشی از پرتفوی سرمایه گذاری

منبع ارزش رمز ارزها:

مانند سایر کالاها از عرضه و تقاضای موجود برای آن بوجود می آید.  

تفاوت کوین، توکن و رمز ارز:

رمز ارزها به دو دسته کوین و توکن تقسیم بندی می شوند.

1- کوین (Coin): رمز ارزی است که شبکه بلاک چین اختصاصی خود را دارد و کار انتقال ارزش را انجام می دهد.

2- توکن (Token): رمز ارزهای مبتنی بر شبکه بلاک چین کوین ها، توکن نامیده می شوند. توکن ها با استفاده از قراردادهای هوشمند بر بستر شبکه رمز ارزها ایجاد می شوند. می توان توکن ها را در شبکه رمز ارزهایی مانند اتریوم و ترون ایجاد نمود.

آموزش بورس مشهد, آموزش رمز ارز مشهد, آموزش فارکس مشهد,, آسا 365, آسا، آموزش پرایس اکشن مشهد، پرایس اکشن، آموزش معامله گری مشهد،