آشنایی با بلاکچین:
بلاکچین یک فناوری مبتنی بر دیجیتال است که امکان ثبت و تأیید تراکنش‌ها و انتقال داده‌ها را در یک شبکه توزیع شده فراهم می‌کند. بلاکچین ابتدا در سال 2008 با معرفی ارز دیجیتال بیتکوین توسط شخص یا گروهی به نام "ناشناس ساتوشی ناکاموتو" معرفی شد و از آن زمان به عنوان یکی از مهمترین نوآوری‌های فناوری اطلاعات شناخته می‌شود.
بلاکچین متشکل از بلاک‌ها است که به صورت زنجیره‌ای به یکدیگر متصل شده‌اند. هر بلاک شامل اطلاعاتی است که بسته به نوع بلاکچین، می‌تواند شامل تراکنش‌ها، قراردادهای هوشمند، اطلاعات کاربری و سایر داده‌ها باشد. هر بلاک شامل یک هش است که به صورت یکتا آن را تشخیص می‌دهد و با هش بلاک قبلی متصل می‌شود. به این ترتیب، تغییر در یک بلاک تأثیری روی بلاک‌های بعدی خواهد داشت و امنیت بلاکچین به دلیل این متصل‌بودن بلاک‌ها به یکدیگر و بررسی هش‌ها، بسیار بالاست.
ارزهای دیجیتال نیز به عنوان یکی از کاربردهای مهم بلاکچین مطرح می‌شوند. این ارزها به صورت دیجیتال و با استفاده از رمزنگاری برای امنیت، انتقال مقادیر ارزی را بین افراد امکان‌پذیر می‌کنند. بیتکوین، اتریوم، ریپل و لایتکوین از جمله ارزهای دیجیتال معروف و پراستفاده هستند. این ارزها مستقل از بانک‌ها و نظام مالی سنتی عمل می‌کنند و بر اساس تکنولوژی بلاکچین تأیید و انتقال تراکنش‌ها صورت می‌گیرد.
ارزهای دیجیتال، علاوه بر قابلیت استفاده در تراکنش‌های مالی، می‌توانند کاربردهای دیگری نیز داشته باشند، از جمله استفاده در قراردادهای هوشمند، جمع‌آوری سرمایه برای پروژه‌ها و شرکت‌ها، تجارت بین المللی و امنیت تراکنش‌ها.
ساختار بلاکچین متشکل از بلاک‌ها، زنجیره بلاک و الگوریتم کار اثبات کار است. در زیر به توضیح هرکدام از این عناصر می‌پردازم:
1. بلاک‌ها:
بلاک‌ها واحدهای اصلی ساختار بلاکچین هستند. هر بلاک شامل داده‌هایی است که درون آن ذخیره می‌شوند، مانند تراکنش‌ها، قراردادهای هوشمند و دیگر اطلاعات مربوطه. همچنین، هر بلاک شامل یک هش است که یک شناسه منحصر به فرد برای بلاک می‌باشد. هش بلاک نتیجه‌ای از الگوریتم هش‌سازی است که از داده‌های بلاک تولید می‌شود.
2. زنجیره بلاک:
زنجیره بلاک مجموعه‌ای از بلاک‌های متصل به یکدیگر است. هر بلاک در زنجیره بلاک به صورت متناوب به بلاک قبلی خود پیوند می‌زند، بدین ترتیب یک زنجیره خطی از بلاک‌ها شکل می‌گیرد. ارتباط بین بلاک‌ها توسط هش بلاک‌ها برقرار می‌شود. این ساختار مجموعه‌ای از بلاک‌ها که به صورت زنجیره متصل هستند، امکان تأیید و اعتماد به تراکنش‌ها را فراهم می‌کند.
3. الگوریتم کار اثبات کار:
الگوریتم کار اثبات کار یک مکانیزم کار امنیتی است که در بسیاری از بلاکچین‌ها استفاده می‌شود، به ویژه در بیتکوین. در این الگوریتم، برای اثبات صحت و اعتبار یک بلاک و اضافه شدن آن به زنجیره بلاک، ماینرها باید محاسبات سختی را انجام دهند. این محاسبات، که به عنوان "استخراج" شناخته می‌شوند، شامل حل یک مسئله ریاضی پیچیده است. ماینری که اولین حل صحیح را پیدا کند، بلاک جدید را تولید کرده و به زنجیره بلاک اضافه می‌کند. این روند باعث ایجاد رقابت بین ماینرها و ایجاد اعتماد و امنیت در شبکه بلاکچین می‌شود.
استفاده از ساختار بلاکچین موجب امنیت بالا، شفافیت، اثبات وجود داده‌ها و تأیید تراکنش‌ها می‌شود. هر تغییر در یک بلاک تأثیری روی بلاک‌های بعدی می‌گذارد و نیاز به تغییر در بلاک‌های بعدی را دارد، که این امر بسیار مشکل و غیرعملی است. این ساختار امنیت بلاکچین را تضمین می‌کند و هرگونه تغییر در داده‌ها قابل تشخیص می‌شود.